In mijn vorige bijdrage verwees ik naar fractalen. Een, niet alleen volgens mij, belangrijk iets dat ook bijzonder relevant is voor organisatieontwikkeling. Wiskunde fans zullen fractalen kennen als een formule waarmee een zichzelf repeterende vorm kan gecreëerd worden. In de natuur zijn er heel wat voorbeelden: het varenblad is er bijvoorbeeld één van. Als je inzoemt in de randen van zulk blad, herken je opnieuw de varenstructuur - als je verder inzoemt op de randen die ja dan opmerkt, herken je weer opnieuw diezelfde structuur.
Wat is nu het verband met organisatieontwikkeling? Als een organisatie als een levend systeem beschouwd wordt, is dit systeem ook onderhevig aan fenomenen zoals fractalen. Zoeken naar die kleine hefboom die moet gewijzigd worden om een zichzelf repeterende verandering (ten goede) tot stand te brengen, is de uitdaging. Een voorbeeldje? Een bedrijf beslist op een bepaald moment om de tikklok af te schaffen en de start van de assemblage lijn op een stipt uur te laten plaatsvinden. Allerlei gedragsveranderingen, relatieveranderingen enz kwamen tot stand bij de medewerkers. En niet alleen bij de arbeiders.
Margeret J Wheatley heeft hierover een fascinerend boek geschreven: "Leiderschap en de nieuwe fysica - lessen voor managers uit de ordening van het universum".

Jan Somers
Partner in development

www.somersbvba.be